واکنش طیب‌نیا به تغییر رئیس بورس
به گزارش راهبرد معاصر؛ علی طیب‌نیا، وزیر پیشین اقتصاد در یادداشتی نوشت:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَ أَوْفُوا الْكَیْلَ إِذا كِلْتُمْ وَ زِنُوا بِالْقِسْطاسِ الْمُسْتَقِیمِ ذلِكَ خَیْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْوِیلًا «آیه 35، سورة الإسراء»
آقای دکتر شاپور محمدی یکی از مدیران متخصص، کاردان و توانای اقتصادی کشور است که در عرصه‌های متعدد و خطیر مسئولیت با پایبندی به اصول و موازین حرفه‌ای از یک‌سو و جد و جهد و پشتکاری همراه با خلاقیت و نوآوری از دیگر سو به‌مدد نیروی جوانی و نشاطی که دارد، در پیشبرد اهداف عالیه اقتصادی نظام و سازمان تحت مدیریت خود از هیچ سعی و تلاشی دریغ نکرده است. دکتر محمدی زمانی که دعوت اینجانب را برای پذیرش مسئولیت در معاونت امور اقتصادیِ وزارت امور اقتصادی و دارایی اجابت کرد با همت مضاعف در پیشبرد برنامه‌های اقتصادی دولت یازدهم و مجموعه وزارت‌خانه قدم پیش نهاد.
مشارکت مؤثر در تدوین برنامه‌های اقتصادی و حضور در جلسات با نمایندگان مجلس شورای اسلامی به‌ویژه برای تصویب قانون رفع موانع تولید و تدوین برنامه و راهبردهایی که اینجانب در طول 4 سال مسئولیت خود در وزارت اقتصاد داشتم از ایشان تصویر مدیری هرچند جوان اما عالم و با روحیه جهادی را تداعی می‌نمود. از جمله مهمترین این برنامه‌ها تلاش برای بهبود فضای کسب‌وکار بود که سنگ‌بنای اولیه آن با همت ایشان و همکارانش در معاونت اقتصادی برداشته شد. هنگامی که ایشان سکاندار بازار سرمایه شد با چنین مشی و منشی آستین همت را بالا زد و ایده‌ها و راهبردهای سازنده‌ای را برای اقتصاد آن روز کشور پی گرفت و بلوغ و بالندگی بازار سرمایه در دوران مسئولیت ایشان در سازمان بورس و اوراق بهادار نشان‌دهنده این موضوع می‌باشد. تداوم موفقیت ایجادشده برای بازار سرمایه در گروی همراهی همه نهادهای حاکمیتی و فعالان این بازار است. انتصاب رییس جدید سازمان بورس و اوراق بهادار بهانه‌ای شد که از تمام تلاش‌ها و همراهی‌های مجدّانه آقای دکتر محمدی در دولت یازدهم تشکر کرده و برایشان آرزوی موفقیت در سایر مراحل زندگی را نمایم، همچنین برای رییس جدید سازمان بورس و اوراق بهادار جناب آقای دکتر قالیباف‌اصل که از مدیران باسابقه بازار سرمایه می‌باشند موفقیت در انجام این مسئولیت حساس را مسئلت دارم.
علی طیب‌نیا
وزیر اسبق امور اقتصادی و دارایی
عجبا از این مدیران و مسولین پررو که مردم را کم حافظه می دانند.